Η ελληνική κοινωνία βιώνει μια βαθιά κρίση. Η εκτίναξη των τιμών στην ενέργεια έχει πυροδοτήσει αλυσιδωτές αυξήσεις σε όλα τα είδη βασικής κατανάλωσης. Την ίδια στιγμή, το εισόδημα παραμένει σταθερό και μειούμενο. Αυτές είναι συνθήκες κοινωνικής κρίσης.
Δυστυχώς, η κυβέρνηση και ο κ. Μητσοτάκης δεν είναι ικανοί να μπορέσουν να αντιμετωπίσουν αυτό το εν εξελίξει επικίνδυνο φαινόμενο. Χθες, ο κ. Μητσοτάκης έκανε ένα διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό για να μιλήσει για μέτρα στήριξης. Είναι μέτρα όμως που δεν πρόκειται να αισθανθεί καν ο πολίτης, ο καταναλωτής.
Είπε ότι θέλει να είναι χρήσιμος και όχι αρεστός. Η αλήθεια είναι ότι εκεί που θέλει να είναι αρεστός, είναι. Σε φοροαπαλλαγές στο μεγάλο πλούτο, σε εκατομμύρια σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, σε δισεκατομμύρια απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς. Εκεί αν θέλει να είναι αρεστός, είναι αρεστός.
Όταν πρόκειται όμως να στηρίξει τον καταναλωτή, τον πολίτη, το νοικοκυριό, τον εργαζόμενο, τον μισθό του εργαζόμενου που παραμένει σταθερός εδώ και χρόνια, τότε δεν ξέρει να είναι αρεστός. Τότε θυμάται τη δημοσιονομική υπευθυνότητα.
Και είπε και ψέματα, ότι δήθεν αυτή η κρίση ήρθε τις τελευταίες 15 μέρες που είναι ο πόλεμος. Η κρίση αυτή σοβεί εδώ και μήνες, δεν την προέβλεψε, δεν κινήθηκε για την αντιμετωπίσει. Αντιθέτως με τις επιλογές του έχει γίνει πολλαπλασιαστής αυτής της κρίσης.
Αυτή τη στιγμή βλέπουμε την αισχροκέρδεια, τα ουρανοκατέβατα κέρδη των παραγωγών ενέργειας να παραμένουν άθικτα. Και στην ουσία, δίνονται ψευτοεπιδοτήσεις, ενώ ο μηχανισμός της αισχροκέρδειας παραμένει αλώβητος. Αντί λοιπόν να μειώσει τον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης στα καύσιμα, που θα έδινε δυνατότητα 25 ευρώ στο γέμισμα του ρεζερβουάρ σε κάθε καταναλωτή, δίνει 0,20 λεπτά στο λίτρο.
Αντί να μειώσει τον ΦΠΑ στα είδη βασικής κατανάλωσης και στα καύσιμα – διότι εδώ έχουμε το εξής παράδοξο φαινόμενο, με την αύξηση των τιμών, με το ΦΠΑ στο 24%, το κράτος να έχει περισσότερα έσοδα λεηλατώντας το πορτοφόλι των πολιτών. Αντί λοιπόν να μειώσει τον ΕΦΚ, δίνει αντίδωρο 0,2 λεπτά. Αντί να μειώσει το ΦΠΑ, δίνει επιδόματα τα οποία δεν συγκρίνονται καν με αυτά που δίναμε εμείς σε περίοδο που δεν υπήρχε ακρίβεια και ήμασταν στα μνημόνια και παρόλα αυτά τα χαρακτήριζε ψίχουλα.
Η αύξηση λοιπόν του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ, η μείωση του ΕΦΚ, η μείωση του ΦΠΑ και το πλαφόν στην ηλεκτροπαραγωγή, στο φυσικό αέριο. Το πλαφόν στις τιμές και στην χονδρική και στον καταναλωτή είναι μέτρα που μπορούν να δώσουν μια διέξοδο για να αντιμετωπίσουμε την κρίση.
Η κυβέρνηση είναι προφανές ότι τα μέτρα αυτά δεν τα επιλέγει. Εμείς όμως θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε, όχι για να πείσουμε τον κύριο Μητσοτάκη να τα υιοθετήσει. Αλλά για να τον πείσουμε να προσφύγει στην λαϊκή ετυμηγορία. Και να βάλουμε τις δυνάμεις μας, με μια νέα προοδευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, να στηρίξουμε τον ελληνικό λαό, να στηρίξουμε τα νοικοκυριά, να στηρίξουμε τους εργαζόμενους.
Η χώρα αξίζει μια κυβέρνηση ευθύνης και όχι μια κυβέρνηση της δικαιολογίας.
