Η 8η Μάρτη έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μέρα – σύμβολο για τους αγώνες των γυναικών ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης, στην εργασία, την κοινωνία, την οικογένεια.

Η «Αγωνιστική Συνεργασία Πελοποννήσου» χαιρετίζει και τιμά όλες τις γυναίκες της Πελοποννήσου και όλες τις γυναίκες όπου γης. Τιμάμε το «άλλο μισό του ουρανού»

Είμαστε δίπλα σε όλες τις γυναίκες που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους. Είμαστε ενάντια που βία κατά γυναικών που εξακολουθεί να είναι παγκόσμια πανδημία.

Ο αγώνας που ξεκίνησε με την απεργία στις 8 Μαρτίου του 1917 από τις εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στην Αγία Πετρούπολη για το “Ψωμί και την Ειρήνη” συνεχίζεται.

Είμαστε δίπλα σε όλες τις γυναίκες πρόσφυγες που βιώνουν τη φρίκη των πολέμων ως γυναίκες, ως μάνες, ως αδερφές, ως φίλες.

Τιμάμε και ευχαριστούμε τις γυναίκες που εργάζονται στις δομές υγείας και δίνουν όλο τους τον εαυτό για να σώσουν τους ασθενείς τους.

Τιμάμε και είμαστε δίπλα σε όλες τις γυναίκες θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης. Οι αποκαλύψεις μέσω του ελληνικού #metoo αναδεικνύουν την βρωμιά ενός συστήματος που σαπίζει σε όλους τους τομείς και φανερώνουν την υποτίμηση των γυναικών και το ρόλο που τους επιφυλάσσει το σύστημα στο οποίο ζούμε και δουλεύουμε.

Οι αποτρόπαιες γυναικοκτονίες που έχουν πάρει μορφή πανδημίας δείχνουν ότι χρειάζεται πολύς αγώνας και πολύ Παιδεία για να φτάσουν οι άνδρες να σέβονται τις γυναίκες.

Είμαστε δίπλα: Στην εργαζόμενη γυναίκα που απασχολείται σε επισφαλείς εργασιακές θέσεις, δουλεύει ανασφάλιστη, με μειωμένο ωράριο, και πληρώνεται κατά κανόνα λιγότερο από τους άνδρες συναδέλφους της και προάγεται με πολύ πιο αργό ρυθμό από ότι εκείνοι. Στην εργαζόμενη την οποία το κράτος αδυνατεί να στηρίξει ουσιαστικά ώστε να συμβιβάσει τις εργασιακές κι οικογενειακές υποχρεώσεις της. Ιδιαίτερα τη φετεινή χρονιά με την πανδημία η εργασιακή επισφάλεια των γυναικών οξύνεται, η ανεργία να πλήττει περισσότερο αυτές, ενώ η τηλεεργασία ενοποίησε τον χώρο του σπιτιού με τον χώρο της δουλειάς διαμορφώνοντας συνθήκες διαρκούς καταπίεσης.

Στην άνεργη γυναίκα που πλήττεται περισσότερο από κάθε άλλον από την ανεργία που οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές γεννούν. Στην άνεργη γυναίκα επιστήμονα που είδε ως μόνη λύση την μετανάστευση προκειμένου να δουλέψει.

Στις μητέρες που αγωνίζονται να μην στερηθούν τίποτα τα παιδιά τους μέσα στις πολιτικές της λιτότητας.

Στις γυναίκες-πρόσφυγες που κουβάλησαν για ατέλειωτα χιλιόμετρα τα παιδιά τους στα χέρια με το όνειρο για ένα καλύτερο αύριο για να τις στοιβάξουν στους άθλιους προσφυγικούς συνοικισμούς γιατί η ξενοφοβία και ο ρατσισμός φουντώνει.

Στις γυναίκες που τραμπούκισαν στον δρόμο για την εμφάνιση τους, τις πεποιθήσεις τους ή τις σεξουαλικές τους προτιμήσεις γιατί ο ρατσισμός αυξάνεται σε έναν κόσμο και σε μια Ευρώπη που δεν ανέχεται την διαφορετικότητα.

Σε όλες τις γυναίκες στεκόμαστε σύμμαχοι. Στηρίζουμε τα αιτήματα τους και δεσμευόμαστε να αγωνιζόμαστε μαζί τους για να ανοίξουμε νέους εναλλακτικούς δρόμους ισότητας ελευθερίας, χειραφέτησης και δικαιοσύνης. Τους ευχόμαστε χρόνια πολλά και τις ευχαριστούμε που ομορφαίνουν τον κόσμο μας.